ارتباط شاخص های متابولیسم استخوان و تراکم معدنی استخوان با رتینوپاتی دیابتی در بیماران مسن مبتلا به دیابت نوع 2: یک مطالعه مقطعی از بیماران بستری در چین

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین شاخص های متابولیسم استخوان و رتینوپاتی دیابتی (DR) در بیماران مسن مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گردید.

محققان داده های 352 مرد و 284 زن یائسه ، با بیش از 50 سال سن و مبتلا به دیابت نوع 2 را به صورت گذشته نگر مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. بیماران بر اساس درجه ی رتینوپاتی دیابتی به سه گروه تقسیم شدند: گروه رتینوپاتی غیر دیابتی(NDR) ، گروه رتینوپاتی دیابتی غیرپرولیفراتیو( (BDR[1]و گروه رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو. (PDR)

نتایج این آنالیز نشان داد که طول مدت دیابت و نسبت آلبومین به کراتینین ادرار (UACR) در گروه هایPDR  و BDR نسبت به گروه NDR به طور قابل توجهی بالاتر است(p<0.05).

سطح beta-C-terminal telopeptide  یا(β-CTX)  در بیماران مرد در گروه های PDR و BDR کمتر از گروه NDR بود )p<0.05(.

علاوه بر این، سطح procollagen 1 intact N-terminal یا (P1NP)  در بیماران زن در گروه هایPDR  و BDR بیشتر از گروه NDR بود)p<0.05(. برای مردان و زنان یائسه، نسبت کمبود ویتامین 25(OH)D در گروه های PDR و BDR بیشتر از گروه NDR بود)p<0.05(.

تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک در مردان و زنان یائسه نشان داد که طول مدت دیابت و سطح پایین ترUACR  و25(OH)D  از عوامل خطر مستقل برایرتینوپاتی دیابتی هستند)p<0.05(.

 طول مدت دیابت نیز یک عامل خطر مستقل برای PDR بود) p<0.05(. با این حال، هیچ ارتباط مستقلی بین سطح 25(OH)D و PDR یافت نشد(p> 0.05).

محققان نتیجه گیری نمودند که ارتباط نزدیکی بین سطح 25(OH)D و رتینوپاتی دیابتی در بیماران مرد مسن و زنان یائسه ی مبتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد. همچنین، سطح P1NP و β-CTX ممکن است بطور نزدیکی با رتینوپاتی دیابتی در بیماران مرد مسن و زنان یائسه ی مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط باشد. برای مطالعه ی متن کامل این مقاله به آدرس منبع مراجعه کنید.

منبع:

https://www.hindawi.com/journals/jdr/2021/8853622/